happy kids book club aflevering 3
Boek: Julian gaat naar een bruiloft
AFLEVERING 3: LGBTQIA
Als je vandaag “Julian is een zeemeermin” nog niet gelezen hebt, geldt deze column voor twee. Die eerste titel en haar opvolger “Julian gaat naar een bruiloft” zijn zowat de mooiste prentenboeken die ik in de afgelopen jaren in mijn handen heb gehad. De illustraties zijn prachtig, dat zéker, maar ook de opbouw van de verhalen – waarin ruimte wordt gemaakt voor de eigen fantasie en interpretatie – is fantastisch.
In het nieuwste boek ontmoeten we niet enkel hoofdpersonage Julian, maar ook zijn vriendinnetje Marisol. Beiden wonen hetzelfde trouwfeest bij, dat op zich al een enorm feest voor het oog is. De twee bruiden zien er fantastisch uit, en ook de gasten op het feest zijn stuk voor stuk plaatjes die je minutenlang kan bestuderen. Onze jongste thuis, Eloise, begrijpt met haar 3 jaar nog niet alles van het verhaal – maar soms vind ik haar terug in een hoekje, terwijl ze pagina per pagina in zich zit op te nemen: zò ontzettend mooi zijn de tekeningen.
Met haar zes jaar is Juliet al veel meer geïnteresseerd in wat er precies gebeurt in het verhaal. Want hoewel de bruiloft perfect wordt omschreven, wordt ze nog meer intrigerend voorgesteld in de tekeningen. Van het feit dat er niet één maar twee prachtige bruiden bestrooid worden met bloemblaadjes, tot de stiekeme samenzweerderigheid tussen Julian en Marisol, die ontsnappen van de feesttafel om te gaan spelen in de tuin.
“Een bruiloft is een feest om de liefde groots te vieren.”
Daar doen Julian en Marisol elk hun ding – een vrolijke omkering van de traditionele genderverwachtingen. Marisol rolt met een hondje door de modder, en Julian bedenkt een oplossing wanneer ze daarna met haar vuile jurk niet meer terug naar het feest durft te keren. Pagina’s lang verschijnt er geen nieuwe tekst na “Julian heeft een idee…”, maar inspireren de feeërieke illustraties kleine en grote lezers om het verhaal zelf verder aan te vullen.
Net zoals in “Julian is een zeemeermin” is mijn favoriete personage ook in dit boek een lieve oma, die met haar warme, liefdevolle reactie duidelijk maakt aan Marisol dat haar fantasie en speelsheid veel belangrijker zijn dan het ‘volgen van de ongeschreven regeltjes’ van onze maatschappij. Een moment waarop kinderlijke angst wordt vervangen door aanvaarding en begrip, en dat me zelfs na dertig keer voorlezen nog steeds een krop in de keel bezorgt.